Gisteren door onze 4 kinderen geplant, trekkersporen gewist en water erop. Die kunnen weer groeien. Over 8 weken hangen er rijpe aardbeien aan.
Een blik vanaf de achterkant van ons bedrijf. In de verte is de gepotdekselde schuur te zien.
Zo zien de Lambada aardbeitjes er nu uit. De grootste is zo groot als een framboos, maar dat wordt er eentje van zeker 60 gram schat ik. De vorm is perfect. Nu nog wachten tot ze rijp worden.
Links Korona, rechts Lambada. Een week geleden is hier het stro tussen gelegd.
Deze Darselect planten staan er nu 4 weken. Mooie planten al ondanks de kou.Het vroegheidsrecord halen we dit jaar bij lange na niet. In heel mijn leven heb ik ook maar 1 keer meegemaakt dat er op mijn verjaardag de eerste vollegrondsaardbeien geplukt konden worden. Het zal nu rond 26 mei worden denk ik, 10 dagen later dus. De eerste vruchtjes van Lambada en Honeoye zijn nu zo groot als een framboos, maar uiteraard nog grasgroen. De vorm van de aardbeitjes is wel mooi, dus dat is een teken dat de bestuiving goed is verlopen. Bijen heb ik nog niet heel veel zien vliegen, maar de wind bestuift de bloemen ook wel. Omdat de pitjes nog dicht op elkaar zitten gaan de eerste aardbeien ook joekels worden, met name die van de Lambada. Dat mag ook wel, want het aantal stuks aan dit ras valt niet mee.
Afgelopen week is het gewas nauwelijks gegroeid vanwege de kou. Als je zelf de hele week met een jas aan moet lopen, dan hebben de aardbeiplanten het ook niet breed. Ik ben geneigd om er een zak stikstof doorheen te gooien, want de lichtgroene gelige kleur van het blad lijkt op stikstofgebrek. Ik vermoed echter dat ze gewoon een beetje bleek van de kou zijn geworden. Ga zelf maar eens dag en nacht met je voeten in de grond op dezelfde plek stil blijven staan.
De aardbeien uit de kas zijn op dit moment goed aan de prijs. Door het weer rijpen ze niet zo snel en met Moederdag en de komende Hemelvaartsdag is er extra vraag. Bovendien is het alternatief, het Spaanse product zo verschrikkelijk slecht dat je die beter links kunt laten liggen. Dat is altijd wel zo, maar nu zijn ze écht slecht, waarschijnlijk door de weersomstandigheden in Spanje.
Gisteren hebben onze kinderen voor het eerst alleen met de plantmachine gewerkt. Ze zijn met zijn vieren, dus precies genoeg. De Darselect en Elianny planten die ze erin hebben gezet stonden er perfect in toen ik weer thuiskwam van een dag op pad met de Strawberrytree. 's Avonds zijn we er nog even met de schoffelmachine doorheen gereden, niet voor het onkruid, maar om de trekkersporen te wissen. Dan blijft het stro straks beter liggen tussen de planten.
En nu staat de beregening er al weer op. In het begin moeten de planten goed aangeregend worden zodat de wortels optimaal contact maken met de grond. Uit de grond moeten ze immers hun water en eten halen. Dat eten in de vorm van een gecontroleerd vrijkomende gecoate meststof is vlak voor het planten in de grond gewerkt. Daar kunnen ze dan de hele teeltperiode mee vooruit. Hoe warmer de grond is, hoe meer mineralen er voor de plant beschikbaar komen. Gelukkig maar, want als de aardbeiplant harder wil groeien moet ie ook meer eten hebben. En nu maar hopen dat het de komende week wat beter weer wordt.
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer.
Groeten van Jan
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten