Deze week mocht ik voor Nefyto optreden in het Kurhaus. Oud-profbokser Arnold Vanderlyde hield er een boeiende presentatie over 'Vechten voor Succes'.
Binnenkort komt het recept voor dit prachtige aardbeienrecept op de website van de Aardbeienacademie. Wim Winkel, culinair adviseur van Horeca-groothandel Hanos is de ontwerper.
Nog zo'n heerlijk aardbeiengerecht van de hand van Wim Winkel. Ietsje complexer om te maken, maar binnenkort ook met bijbehorend recept op Aardbeienacademie.nl
In het Kurhaus in Scheveningen werd ik geïnterviewd door Toine van Peperstraten, bekend van Studio Sport. Hier staat hij nog wat te steggelen met Arnold Vanderlyde.
Het wordt na een aantal weken met optimistische geluiden onderhand weer eens wat tijd voor zwartgalligheid. Om de balans er een beetje in te houden en ook omdat de man met de hamer vandaag weer langs gekomen is. Wellicht ligt het aan het sombere weer van de laatste week. Ik kan wel net doen of het allemaal rozengeur is, maar dat vertik ik. Sommige anderen schakelen dan tegenwoordig een social media manager in die je helpt met een strategie om net te doen alsof. Nee, ik ben helaas gewoon wie ik ben. Gisteren kreeg ik op Foodlog ook al een vraag of ik chagrijnig was, terwijl ik dat toen echt niet was. Maar och, iemand als Hans Dorrestijn verdient zijn geld met chagrijnig zijn of in ieder geval chagrijnig doen. Maar goed, die is dan tenminste nog leuk. Nou, gezellig ben ik.... niet?
En dat, terwijl het afgelopen donderdag nog 'knuffeldonderdag' was. Welke idioot dat verzonnen heeft weet ik niet, maar het was 'trending topic' op twitter, dus het zal wel. Uit ballorigheid heb ik mijn steentje er ook aan bijgedragen door aan mijn bio de term 'knuffelboer' toe te voegen. Ik had er net zo goed 'doodgeknuffelde boer', van kunnen maken, maar dat paste niet, of ik moest gaan schrappen in de andere kwalificaties die ik mezelf heb toebedicht. Het is nu een dik jaar geleden dat we besloten hadden om zelf geen aardbeien meer te telen. Hoewel het menens was, hebben we ondanks het verkopen van het grootste deel van de grond toch nog een stukje aardbeien geplant. Je weet wel, van dat bloed wat altijd ergens wil kruipen waar het dat normaal gesproken niet kan.
Ja, ook de Aardbeienacademie zijn we toen gestart. Alweer een intiatief wat door heel veel mensen leuk gevonden werd en waar ook al een flinke schare aan meegedaan heeft het eerste jaar. Waar ik me dan echter vreselijk aan erger en eerlijk gezegd steeds meer, is dat ik Jan en alleman geregeld zie schrijven en hoor roepen dat ik succesvol ben. Maar lieve mensen, dat moet toch echt nog heel veel gaan groeien hoor! Mijn maag draaide drie keer om toen ik een stukje van een businesscoach las die trots vertelde dat hij 'het succesverhaal van Jan Robben' ging vertellen aan een groep waar hij vrijwel zeker dik voor betaald werd. Terwijl ik die man nog nooit gezien en gesproken heb. Nog niet eens een mailtje hebben we met elkaar gewisseld. Hup, daar gaat mijn leergeld weer denk ik dan. Ik wilde dat ook zelf wel komen vertellen. En zo kan ik dus nog wel een hele rij voorbeelden noemen wat ik nu niet doe. Maar dat bedoel ik dan met 'doodgeknuffelde boer'.
Gelukkig zijn er positieve uitzonderingen. Afgelopen week mocht ik in het Kurhaus in Scheveningen bij Nefyto, de branchevereniging van bedrijven in de gewasbeschermingsmiddelenindustrie optreden. Ik werd er samen met Ton Janssen, beter bekend als mister Tasty Tom geïnterviewd door Toine van Peperstraten. Een jaar of 14 geleden heb ik aan de wieg gestaan van de verduurzaming van de aardbeienteelt in Nederland. In een paar jaar tijd hebben we de milieubelasting door bestrijdingsmiddelen met ruim 90% verlaagd. En dat proces heeft zich daarna doorgezet. De telers van Hollandse Aardbeien plukken daar nog zeker de vruchten van. Toen is het geknuffel langzaam begonnen. Misschien had ik wijzer moeten zijn. Een knuffelboer is net als een knuffelbeer na 14 jaar een heel eind kaal. Maar verder....., niks dan goeds hoor ..... :-))
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!
En dat, terwijl het afgelopen donderdag nog 'knuffeldonderdag' was. Welke idioot dat verzonnen heeft weet ik niet, maar het was 'trending topic' op twitter, dus het zal wel. Uit ballorigheid heb ik mijn steentje er ook aan bijgedragen door aan mijn bio de term 'knuffelboer' toe te voegen. Ik had er net zo goed 'doodgeknuffelde boer', van kunnen maken, maar dat paste niet, of ik moest gaan schrappen in de andere kwalificaties die ik mezelf heb toebedicht. Het is nu een dik jaar geleden dat we besloten hadden om zelf geen aardbeien meer te telen. Hoewel het menens was, hebben we ondanks het verkopen van het grootste deel van de grond toch nog een stukje aardbeien geplant. Je weet wel, van dat bloed wat altijd ergens wil kruipen waar het dat normaal gesproken niet kan.
Ja, ook de Aardbeienacademie zijn we toen gestart. Alweer een intiatief wat door heel veel mensen leuk gevonden werd en waar ook al een flinke schare aan meegedaan heeft het eerste jaar. Waar ik me dan echter vreselijk aan erger en eerlijk gezegd steeds meer, is dat ik Jan en alleman geregeld zie schrijven en hoor roepen dat ik succesvol ben. Maar lieve mensen, dat moet toch echt nog heel veel gaan groeien hoor! Mijn maag draaide drie keer om toen ik een stukje van een businesscoach las die trots vertelde dat hij 'het succesverhaal van Jan Robben' ging vertellen aan een groep waar hij vrijwel zeker dik voor betaald werd. Terwijl ik die man nog nooit gezien en gesproken heb. Nog niet eens een mailtje hebben we met elkaar gewisseld. Hup, daar gaat mijn leergeld weer denk ik dan. Ik wilde dat ook zelf wel komen vertellen. En zo kan ik dus nog wel een hele rij voorbeelden noemen wat ik nu niet doe. Maar dat bedoel ik dan met 'doodgeknuffelde boer'.
Gelukkig zijn er positieve uitzonderingen. Afgelopen week mocht ik in het Kurhaus in Scheveningen bij Nefyto, de branchevereniging van bedrijven in de gewasbeschermingsmiddelenindustrie optreden. Ik werd er samen met Ton Janssen, beter bekend als mister Tasty Tom geïnterviewd door Toine van Peperstraten. Een jaar of 14 geleden heb ik aan de wieg gestaan van de verduurzaming van de aardbeienteelt in Nederland. In een paar jaar tijd hebben we de milieubelasting door bestrijdingsmiddelen met ruim 90% verlaagd. En dat proces heeft zich daarna doorgezet. De telers van Hollandse Aardbeien plukken daar nog zeker de vruchten van. Toen is het geknuffel langzaam begonnen. Misschien had ik wijzer moeten zijn. Een knuffelboer is net als een knuffelbeer na 14 jaar een heel eind kaal. Maar verder....., niks dan goeds hoor ..... :-))
Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan
P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten