Weekblog week 21 - 2011 (22 t/m 28 mei)

Het voorbereidende werk voor mijn nieuwe teeltsysteem voor de aardbeien. Het is even wat werk, maar dan heb je ook wat.

Ik lust ze zelf ook nog en liefst met veel slagroom.....

Dit zijn Lambada's, die ik nu niet heb in verband met de verandering van het bedrijf. Volgend jaar heb ik ze weer wel is de bedoeling en dan heb ik ze ook beschikbaar voor de Aardbeienacademie

De ijsjes van @gimmepops gaan erin als koek, zoals die van aardbeien met citroenmelisse. De foto is gemaakt op het Fabulous Food Festival

Het aardbeienras Elianny staat er voorbeeldig bij. Over enkele weken beginnen we hiervan te oogsten.

Hoewel we dit jaar pas in de eerste week van april de eerste aardbeiplanten geplant hebben, zijn de vruchten al aan het kleuren. Zeker een week sneller dan we in de meeste jaren gewend zijn. Acht weken heeft het dus geduurd van planten in de pot zetten tot de eerste rijpe vruchten. En zoals je op de foto kunt zien staan ze er ook helemaal niet slecht bij. Ik heb vroeger wel eens aardbeistekken op potgrondsubstraat geteeld, maar dat is alweer tien jaar geleden. Helemaal vreemd is substraatteelt dus niet voor mij, maar een dagje van huis af gaan vergt nu wel iets meer organisatie. Het thuisfront moet wat meer oogjes in het zeil houden dan voorheen.

Inmiddels zijn we druk bezig geweest om het volgende veld a la nieuw systeem aan te leggen. Komende week gaan de planten erin. Ze staan trouwens al lekker te groeien op het perceel ernaast, maar om kniktrossen en met zand besmeurde vruchten te voorkomen moeten ze een ander plekje krijgen. Ik ben nog niet helemaal tevreden over mijn nieuwe systeem, maar ik weet al wel hoe het beter kan. Dat vergt echter wat meer investering. Laat ik het eerst zo eens proberen. Het gaat wel zo, maar het kan altijd beter.

Een van de nieuwe rassen die ik heb staan is wel heel erg lekker. Het is een doordragend ras, nog zonder naam, zo nieuw is het ras nog. Veredelaar Marcel Suiker van Goossens Flevoplant heeft het ras ontdekt, na jarenlang kruisingswerk. Nou ja, ik kan wel zeggen dat het een lekkere aardbei is, maar mensen die hem hier gekocht hebben zijn er zeer enthousiast over. Het is alleen een beetje lastig communiceren over iets wat nog geen naam heeft. Als er iemand leuke ideeën heeft voor een werknaam dan hoor ik die graag. Niet dat ik een naam aan andermans kind kan geven, maar goed, ik moet het wel duidelijk kunnen maken, zodat mensen een volgende keer weer weten waar ze naar moeten vragen.

Natuurlijk ook weer de nodige verrassende dingen deze week. Dennis Favier van @gimmepops, echt een super ijsjesconcept heeft mijn aardbeien gebruikt om aardbeienijsjes met citroenmelisse te maken. Op het Fabulous Food Festival in Haarlem heeft hij ze dit weekend gepresenteerd en de reacties waren uitstekend. Op dat Festival was ook Antoine van Biet en Boon met zijn k&k-groenten-om-zelf-van-te-oogsten-concept. De aardbeienplanten kweek ik voor hem op. Er staan er alweer een flink aantal die over enkele weken uitgeleverd kunnen worden. Als je als restaurant of cateraar interesse hebt, benader Biet en Boon dan via hun website.

Grappig vond ik wel een twitterbericht van een tekstschrijfster dat ze een tekst en toets 'begrijpend lezen' in elkaar aan het zetten was voor groep 6 van de basisschool. Heel veel leerlingen gaan straks lezen over de Aardbeienacademie en hopelijk begrijpen ze het dan ook. Heel mooi dat die kinderen van een jaar of tien met mijn nieuwe concept geconfronteerd worden.

Sinds enkele dagen zijn er heel mooie Elsanta aardbeienplanten te koop bij de supermarkten van PLUS. Onder het label GIJS worden ze daar verkocht en met een duidelijke link ook naar de Aardbeienacademie. Enkele vakkundige collega's van me hebben de planten opgekweekt. Hopelijk kan ik ze er bij helpen om de oogst tot een goed einde te brengen. En voor mij natuurlijk niet minder belangrijk, nieuwe studenten voor de Aardbeienacademie enthousiasmeren, die straks ook zelf Lambada, Korona en andere superlekkere rassen gaan telen.

Wat trouwens lekker is? Aardbeien met chocola en dragon. Ik heb het zelf geproefd vorige week in Drenthe. De Heeren van Alede hadden er bonbons van gemaakt. Sukeloa met eerdbei en dragon stond er op het doosje. Alleen al van de naam ga je watertanden toch?

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Extra blog van Aardbeienacademie student Akke

Akke Hoekstra bij haar eigen aardbeienteelt die ze met hulp van de Aardbeienacademie grootbrengt.

Akke Hoekstra, een enthousiaste deelnemer aan de Aardbeienacademie heeft een mooie blog geschreven. Ik wil u die niet onthouden. Daarom heb ik er hier graag een plaatsje voor ingeruimd. Geniet van haar verhaal!

De smaak van mijn vader

Volgens mijn zus ga ik steeds meer op mijn vader lijken, nu ik de vijftig ben gepasseerd. En, nu ik al zo oud ben, ervaar ik dat als compliment. Mijn vader kwam uit het Friese tuindersdorp Berlikum. Zijn hele familie bestond uit tuinders. Mijn opa was export-controleur bij de veilingen. Mijn vader heeft zijn hele leven doorgebracht in het onderwijs maar had daarnaast een grote hobby, die wij ook wel eens waanzin noemden: de tuin.

Urenlang was hij daarin bezig. We zagen hem zwoegen in de regen, in de zon en we konden eigenlijk niet op vakantie omdat in de zomervakantie altijd de boontjes, de bessen en de aardbeien klaar waren. Eindeloze zomers zaten wij bonen te plukken, bonen te punten en te doppen, bessen te ritsen en met rood-geïrriteerde polsen, aardbeien te plukken. We hebben de bessen en bonen regelmatig vervloekt om daarna hoop te putten door het zingen van Fats Domino's “I found my freedom on Blueberry Hill”. Al zingende werd er geoogst. Daarna volgde uiteraard het verwerkingsproces. Hoeveel jam mijn moeder heeft gemaakt, weet ik niet meer. Maar het was veel. De vriezer zat altijd te vol met bessen en bonen. De buurt werd structureel overspoeld met onze overvloed. Bonen, aardbeien en bessen werden aan iedereen, vriendelijk doch beslist, opgedrongen. Het was altijd teveel en te vol. Maar dat was niet erg. Het was namelijk ook altijd te lekker.

Niemand had lekkerder groente en fruit dan mijn vader. Of zou de herinnering enigszins gekleurd zijn? Te lekker dus. Zo lekker dat ik er in de jaren nadat ik het huis was uitgegaan, niet meer naar heb omgekeken. Want ja, dingen kunnen te lekker zijn, maar als je het te druk hebt of je te druk maakt, denk je dat je alleen bij de Albert Heijn lekkere dingen kunt halen. Hoe ouder ik werd, des te bozer. Boos om die slappe smaakloze boontjes bij de supermarkt. Boos om die aardbeien die zo zuur waren dat je hersens na het eten spontaan tot de helft leken te krimpen. De hoogste tijd om er iets aan te doen.

Mijn stadstuin vol met tegels werd steeds meer een tegelvrije zone. Alles werd erin gezet, met wisselend resultaat. Maar langzaam maar zeker werd het wat. Mijn stokbonen smaken inmiddels naar Heit en natuurlijk ook naar Mem. In mijn bessen schuilt nog een behoorlijke uitdaging. En de aardbeien? Ze deden het prima, dat wel, maar het draait altijd om de smaak, hè. En die smaak benaderde die van de meeste supermarkten qua treurige triestigheid.

Ik heb jarenlang niet geweten dat er veel verschillende soorten aardbeien waren. Dat er iets te kiezen viel. Dacht altijd dat de verschillen in smaak lagen aan de grond, de bemesting, het weer. Maar wist dus niks van Elsanta's en Korona's en al die andere smaakbesjes. Totdat ik op foodlog.nl hierover een boeiend verhaal tegenkwam. Het was als een openbaring. Zomaar zag ik het licht. Dit jaar heb ik bij aardbeienkoninkje Jan Robben mij eerste smaakaardbeien gekocht. Pieker inmiddels over kniktrossen want mijn 5 plantjes beginnen al aardig vol te hangen. Nu is het wachten op de smaak. Voorlopig moet ik maar geloven dat het goed komt. Ik gok dat het de smaak van mijn vader wordt. Dat zou fijn zijn. Want mijn vader is er niet meer. Maar misschien komt hij terug in Strawberryfields for ever.

Akke Hoekstra

Weekblog week 20 - 2011 (15 t/m 21 mei)

Deze week hebben we stro gelegd tussen de aardbeiplanten. Op deze foto zijn het de Elianny planten die nu lekker beginnen te bloeien.

De vier rassen doordragende aardbeiplanten voor de Bijententoonstelling in de Hortus Botanicus in Leiden staan hier al te groeien. Binnenkort verhuizen ze naar Leiden.

Zo zag de stand van de Aardbeienacademie eruit op de Tuin & Culinair Fair in het Drentse Orvelte.

Onze aardbeienwinkel is weer elke dag geopend. Van 10 tot 18 uur. Op zondag van 10 tot 12 uur

Trotse leerlingen van de Praktijkschool in Woerden bij het afleveren van de nieuwe torenvalkenkast. Met name Bas, die naast mij staat heeft het timmerwerk verricht. Ik heb de klas getracteerd op een kist aardbeien en de docent op aardbeiplanten van de Aardbeienacademie.

De aardbeien die we nu hebben staan voor eigen productie zijn de laatste week hard gegroeid. Nadat de bloemblaadjes eraf gevallen zijn dikken de aardbeien snel uit. De vorm lijkt ook perfect te worden, maar de smaak is toch wel het allerbelangrijkste vind ik. Ik heb al nooit de neiging gehad om de planten op te jagen, maar ook nu we ze voortaan in potten telen houd ik het belang van goede smaak hoog in het vaandel. Dat doe ik door hierop te sturen met de voeding die de planten krijgen. Met een niet al te hoog niveau van stikstof en ietsje meer kali stuur ik de smaakstofjes de goeie kant uit. Ach, u zult het straks wel proeven.

Doordat we dit jaar van teeltsysteem gewisseld hebben, zijn we wat later met onze eigen aardbeienoogst dan vorig jaar. Het kon helaas niet anders omdat we een groot stuk van onze grond verkocht hebben en we op de rest van het perceel pas in het voorjaar aan de slag konden. Volgend jaar zullen we er weer als de kippen bij zijn, uiteraard dan ook weer met die overheerlijke Lambada's. Die moeten al in augustus geplant worden om het jaar erop een goede oogst te kunnen hebben. O ja, Korona's moeten er ook weer komen en nog meer lekkere soorten natuurlijk. Dit jaar staan er hier ook al twintig rassen op het bedrijf, maar nog niet genoeg dus..... Nou ja, er zullen er ook wel weer afvallen.

Tussen de eerste aardbeien hebben we afgelopen week tarwestro gelegd. Hoewel we in potten telen, hebben we het teeltsysteem toch zo gemaakt dat er stro tussen de planten moet om de vruchten te beschermen tegen bezoedeling door zand. Het ziet er dan ook uit als een vollegrondsteelt. Dat heeft te maken met de locatie waar ons bedrijf is gevestigd. Daar mag namelijk niet zoveel. Het heet nog net geen beschermd dorpsgezicht maar in de praktijk is het wel zoiets. Een aantal notabelen die onze buurt als achtertuin hebben heeft al jarenlang strijd gevoerd om dit gebiedje te beschermen. Dus als ik wil en moet moderniseren, dan moet ik dat vaak doen binnen de kaders van een omgeving die juist het oude wil beschermen. Ik heb er trouwens altijd wel een uitdaging in gezien om me dan toch maar weer aan te passen en nu dit systeem weer bedacht. De potten staan nu in ieder geval zo, dat de potgrondtemperatuur overdag en 's nachts ook behoorlijk stabiel blijft. En dat is dan weer goed voor de groei én de smaak van de aardbeien.

Leuk intermezzo deze week was het in ontvangst nemen van de nieuwe torenvalkenkast. Leerling Bas van Praktijkschool Woerden had hem gemaakt na een twitteroproep die door zijn docent @jurgeneijz was vertaald in een schoolopdracht. Binnenkort ga ik de kast al plaatsen, zodat de torenvalken alvast uit kunnen kijken naar hun liefdesnestje van volgend jaar. Maar eerst nog een verfje op de kast smeren en een paal rechtzetten.

De week heb ik afgesloten met een tweedaags bezoek aan het pittoreske dorpje Orvelte in Drenthe. Op de Tuin & Culinair Fair heb ik verschillende soorten aardbeiplanten verkocht. Ook daar waren mensen weer enthousiast over de Aardbeienacademie. Die Aardbeienacademie levert nog steeds een hoop publiciteit op. Deze week kwam het magazine gezondNU uit met een vijfpagina artikel, Dagblad van het Noorden kwam me interviewen en zelfs De Telegraaf is hier in Oirschot langs geweest. Mooi meegenomen wel die free publicity. O ja, in het AD van zaterdag heeft Herman den Blijker nog in positieve zin over me gerept, begreep ik van verschillende mensen op twitter en van klanten hier in de aardbeienwinkel. Ik ben er wel trots op hoor, maar ik klop me niet op de borst. De laatste jaren hebben wel laten zien dat het leven van een aardbeienkoning, aardbeiengoeroe of hoe ik ook overal genoemd word, lang niet alleen maar over rozen gaat. Hoewel de aardbei natuurlijk wel tot hetzelfde plantengeslacht behoort als de roos (Rosaceae).

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

Groeten van Jan

P.S. reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 19 - 2011 (8 t/m 14 mei)

Ongeveer 7 weken na het planten hangen de vroegste trossen er nu zo bij.
De planten voor Biet & Boon groeien als kool. Met bijna rijpe vruchten eraan gaan ze richting restaurants e.d. Onze nieuwe manier van telen. De planten staan op veensubstraat en het ziet eruit als vollegrond. Komende week moet er stro tussen.

Deze aardbei lijkt wel heel erg op een framboos. Ik heb hem afgelopen week ontdekt. Zou het een succes worden?

Zo zag de stand van de Aardbeienacademie eruit bij Intratuin in Zoetermeer

Een hele zaterdag ben ik bij Intratuin in Zoetermeer geweest. Behalve dat ik er mijn Aardbeienacademie stond aan te prijzen en ondertussen aardbeiplanten mee verkocht heb ik me ook verwonderd. Het viel me op dat er zoveel mensen weer belangstelling hebben om zelf wat groente- en fruitplanten in de tuin te zetten. Vooral mensen met kinderen waren enthousiast bezig om een paprikaplantje met al vier halfwas vruchten of een bijna rijpe tros tomaten te scoren. Koolplantjes, nee zelfs rode bietjes en net gekiemde stamslaboontjes gingen vlot van de hand. Ik twitterde er gisteren over en direct kreeg ik een reactie van een paprikateler. Die zou liever zien dat mensen gewoon vers én kwaliteit kopen. Daar zou iedereen beter mee af zijn, alsof het doe-het-zelven een bedreiging zou vormen voor de professionele tuinder. Juist niet denk ik!

De behoefte aan groenten en fruit is bij de mensen die plantjes kopen bij een tuincentrum natuurlijk vele malen groter. Het is maar peanuts wat ze zelf zullen oogsten. Maar de toenemende belangstelling voor eigen groente- en fruitteelt is voor mij een teken dat mensen weer meer affiniteit hebben bij hun eten. En dat ze het belangrijk vinden dat hun kinderen die affiniteit ook ontwikkelen, sterker nog dan ze zelf misschien hebben. Het bewustzijn voor het belang van goed eten is groeiende. Dus, laat die mensen lekker hun plantjes kopen. Ik ben er vrij zeker van dat deze mensen met hun eigen teeltervaring ook met meer respect naar het werk van de tuinder kijken en snappen dat eten niet vanzelf op je bord komt.

Afgelopen week hebben we onze nieuwe manier van telen eindelijk een beetje vorm gegeven. Het is teelt op substraat, maar het komt er uit te zien als teelt in de vollegrond. Een beetje spannend of het allemaal lukt zoals ik wil is het nog wel en het aanleggen was meer werk dan ik gedacht had. Maar de planten staan er behoorlijk goed bij is mijn idee. Komende week gaan we het stro tussen de planten doen ter bescherming van de vruchten.

De planten van het ras Elianny, voor Biet & Boon staan inmiddels heerlijk te groeien. Zodra de eerste aardbeien beginnen te kleuren worden de planten bij bijvoorbeeld restaurants neergezet, waar de aardbeien er dan vers van af geplukt kunnen worden. De verwachting is dat ze rond 10 juni zo ver zijn. Biet & Boon regelt de distributie en de verkoop van deze planten, dus als u interesse heeft mag u dat via hun website even laten weten.

Enkele weken geleden melde ik dat onze torenvalkenkast vernield was. Via twitter melde zich @jurgeneijz die zijn leerlingen er wel mee aan de gang wilde zetten om een nieuwe kast te maken. Afgelopen week hebben ze de kastonderdelen zorgvuldig gezaagd en in elkaar getimmerd. Komende week ga ik hem op de school in Woerden ophalen en uiteraard trakteer ik de hele klas dan op lekkere aardbeien. Zodra de paal weer in oude glorie is hersteld zal ik de kast er weer aan bevestigen en kunnen de torenvalken alvast weer uitkijken naar hun toekomstige nestje.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 18 - 2011 (1 t/m 7 mei)

Rupsjes in de aardbeien. Dit jaar lijkt het erger te zijn dan normaal. Waarschijnlijk zijn ze uit de bomen en struiken gewaaid. Sommige studenten aan de Aardbeienacademie hebben er ook last van.

De stand van de Aardbeienacademie in de Hortus Botanicus in Leiden. Echtgenote Bea en dochter Sabine staan achter de kraam

Uitwisselingsstudent Emilia uit Miami vult de Strawberrytree bij met aardbeien van Holland Strawberry House

Wageningse studenten plantenveredeling nemen de proef op de som en keuren de aardbeien van Holland Strawberry House

Ziet er feestelijk uit. Wat je met lekkere aardbeien al niet kan doen.

Met enige spanning keek ik er wel naar uit. POW News had me geïnterviewd over het onderwerp wie de aardbeien in Nederland moet gaan plukken. Enigszins bedacht op het beruchte knip- en plakwerk van dit nieuwsprogramma had ik rare uitspraken zoveel mogelijk geprobeerd te vermijden. Het resultaat viel me dan ook nog best mee. Op Uitzending gemist is de opname nog te zien. Het is het eerste item, nog vóór het nieuws over Bin Laden.

Wat een raar weer trouwens afgelopen week. Heel koude nachten gehad, met zelfs wat nachtvorst. Gelukkig hebben we hier geen schade. En nu overdag een bijna tropische temperatuur. Het weer is een beetje van slag zou je zeggen. Het gaat dit jaar zeker weer lukken om op mijn verjaardag al aardbeien van eigen teelt te hebben. Dat is in de afgelopen 53 jaar nog maar 1 keer vaker gebeurd. Komende week zaterdag gaat onze aardbeienwinkel in ieder geval weer open. Zegt het voort, zegt het voort........

Sommige studenten aan de Aardbeienacademie ervaren inmiddels dat het leven van een aardbeienteler niet over rozen gaat. Weekjes meivakantie worden af en toe beloond met slaphangende planten die het zonder drinken hebben moeten stellen. Hier en daar zijn ook kleine rupsjes gesignaleerd. Met de harde wind zijn ze waarschijnlijk uit bomen en struiken gewaaid en zijn zich tegoed gaan doen aan de verse aardbeienblaadjes. De rupsjes eraf plukken of even spuiten met een biologisch pyrethroide (bv merk Ecostyle) is dan aan te raden. Zonder blad zal de aardbeienoogst minimaal zijn.

De Strawberrytree heeft het de laatste tijd ook weer wat drukker gekregen. Vrijdag ben ik er mee bij de opening van het Holland Strawberry House in Andijk geweest. Dat is een zaadveredelingsbedrijf waar nieuwe aardbeirassen gecreëerd worden die door middel van zaaien vermeerderd kunnen worden. Dat is bijzonder omdat tot nu toe alle commerciële aardbeirassen door middel van uitlopers vermeerderd werden. De festiviteiten werden ook aangegrepen om een zekere mate van noodklok te luiden over het gebrek aan studenten die nog een opleiding in de plantenveredeling willen volgen. De campagne Major Earth moet het tij wat dat betreft weer helpen keren. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken.

Twee dagen aardbeiplanten verkopen in de Hortus Botanicus in Leiden maakte de week compleet. In een lommerrijke omgeving en met het mooie weer was het goed vertoeven daar. Ik had 10 soorten aardbeiplanten meegenomen en er zijn daar dus weer heel wat studenten voor de Aardbeienacademie bijgekomen. Het was een mooie oefening voor komende zaterdag 14 mei. Dan ben ik met een flink assortiment aardbeiplanten de hele dag bij Intratuin in Zoetermeer. Bij de Hortus heb ik wel gemerkt dat het vermoeiende dagen zijn, maar mensen gelukkig maken met hun eigen aardbeienplantjes geeft ook veel voldoening.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer

Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

Weekblog week 17 - 2011 (24 t/m 30 april)

In deze blog aandacht voor het overlijden van Aisha Hunkar. Ik heb haar via twitter leren kennen, maar nooit in het echt ontmoet. Voor zover ik kon heb ik haar in de laatste maanden een hart onder de riem gestoken

Een van de deelnemers aan de Aardbeienacademie trof dit kevertje aan, al vretende aan de aardbeienblaadjes. In eerste instantie werd gevreesd dat het een taxuskever was, maar het blijkt een andere kever te zijn. We houden hem in de gaten, want vreterij moeten we niet hebben.

Caroline Vollebregt stuurde me deze foto. De planten doen het goed, 4 weken nadat ze zijn geplant.

Er komen best veel bloemknoppen uit de planten. De oogst kan goed worden, maar we zijn er nog niet.

Een flink assortiment aardbeiplanten. Op 6 en 7 mei zijn we er mee bij de Hortus Botanicus in Leiden en op 14 mei bij Intratuin in Zoetermeer.

De straffe oostenwind maakt het de laatste dagen wat lastig om de dingen te doen die we moeten doen. Zo komt bij het beregenen van de planten het water niet overal even goed terecht. Met het zonnige en warme weer van de afgelopen tijd zijn de werkzaamheden in een stroomversnelling gekomen. Nu is alles bij ons al anders dan de vorige jaren, maar alles lijkt nu tegelijk te moeten gebeuren. De eerste plantingen beginnen te bloeien en de volgende moeten weer geplant worden. We zijn het veld wat na de verkoop van de rest van het perceel is overgebleven aan het aanpassen, maar die rotwind helpt daar niet aan mee. Maar goed, we zullen er maar niet over mopperen, want dat helpt toch niet. Het vervelende van de harde wind valt in het niet bij het berichtje wat ik eergisteren kreeg.

Een nog jonge vrouw, Aisha Hunkar die ik sinds een tijdje via twitter heb leren kennen is vrijdag overleden aan kanker. Ik wist al vanaf het begin dat ik haar leerde kennen dat ze ernstig ziek was. Ze was blij met de pakketjes met proefverpakkingen van Volsmaakt die ik haar af en toe stuurde. Ik heb haar nooit in het echt ontmoet, maar er is een band ontstaan, zoals met zovele mensen. Met Aisha hadden we nog afgesproken dat we haar bij de verhuizing zouden helpen en het housewarming feestje zouden opluisteren met de Strawberrytree. Het heeft jammer genoeg zo niet meer mogen zijn. Samen met Frederiek, waar ik via Aisha ook mee aan de praat geraakt ben willen we nog wel iets gaan doen. Frederiek heeft er een mooie blog over geschreven.

Ik krijg de laatste weken steeds meer leuke foto's en berichtjes van mensen die hun eigen aardbeien aan het telen zijn met hulp van de Aardbeienacademie. Zo te zien gaat het op de meeste plaatsen best goed. Afgezien dan van een enkeling die te zuinig is met water geven. Aardbeien telen is niet zo heel moeilijk als je de 1001 kleine dingen die er fout kunnen gaan maar niet fout laat gaan. Een beetje discipline is gewoon nodig. Met af en toe vallen en opstaan komen de meesten er echter wel. Een aardbeienstudent twitterde enthousiast: 'propedeuse gehaald aan #Aardbeienacademie. Plantjes leven na 1 maand nog en zijn gegroeid' Een andere twitterde: 'joepiedepoepie, 1 mei en nu al de eerste bloem'. Even was er schrik dat de verwoestende taxuskever bij een aardbeienstudent was opgedoken. Nadere bestudering van het bedrijf Biocontrole leverde op dat het om 'Otiorhynchus porcatus' zou gaan. Gelukkig was het geen taxuskever, hoewel deze erop lijkende kever wel aardbeienblaadjes lust.

De tv-camera is afgelopen week ook nog langsgeweest. Van POW News, nog wel, met verslaggever Daan Nieber. Wellicht heeft hij me niet tot rare uitspraken kunnen verleiden. Zou dat de reden kunnen zijn dat ze het niet uitgezonden hebben? Misschien komt het nog, want het onderwerp is ook maandag nog wel actueel. Het ging over het voorgenomen beleid van minister Kamp om werklozen in Nederland in te zetten om o.a. aardbeien te plukken. Dit ten koste van de Roemeense en Bulgaarse werkwilligen waarvoor tewerkstellingsvergunningen nodig zijn. Ik ben benieuwd of de minister zijn beleid door kan zetten. Gisteren viel ik zowat van mijn stoel toen er bij het programma 1 Vandaag gemeld werd dat er in het dorp Lienden, Poolse vrijwilligers zijn ingezet om de boel voor Koninginnedag te versieren omdat er geen Nederlandse vrijwilligers te vinden waren. Het geeft ernstig te denken over de kans van slagen van het plan van minister Kamp.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf!