advertentie

zondag 7 juli 2013

Weekblog week 27 - 2013 (30 juni t/m 6 juli)


Met de twee juffen Veerle Slegers en Suzanne Driessen, die me in 20 weken een heel stuk beter business - Engels leerden praten en schrijven, zit ik hier aan de Strawberry High Tea. 


Ik heb een nieuwe hobby en tevens uitlaatklep ontdekt. Experimenteren met alles wat eetbaar is op en rond ons domein.


Op de Floriade zagen we aan deze korven met aardbeien nooit zoveel rood hangen. Daar kregen ze geen kans om te rijpen.


Hier kun je mensen dus blije en verraste gezichten door laten krijgen. Ananasaardbeien en Framboosaardbeien bij elkaar. 


Vanaf de achterkant van ons domein ziet het er nu zo uit. Op de voorgrond zes doordragende aardbeirassen waar we zojuist stro tussen hebben gelegd.


Eerlijk gezegd went het gauw om een heel ander leven te hebben dan toen we nog aardbeien voor het grootwinkelbedrijf teelden. Hoewel mijn werkdagen net zo lang zijn als vroeger ligt er toch wat minder druk op de bezigheden. De variatie in het werk is ook enorm groot geworden, al is het perceeltje waar we onszelf nu op bezighouden nog geen vijf procent van wat we een jaar of zeven geleden nog betuinden. Natuurlijk, de uitdaging is er ook zeker niet minder op geworden, maar het plezier in het werk is veel groter dan het ooit geweest is. Soms vraag ik me wel eens hardop af of we die stap niet eerder hadden moeten zetten. De koe in de kont kijken is altijd makkelijker dan in de toekomst kijken.

Ik sprak er deze week nog over met mijn twee juffen waarbij ik de afgelopen 20 weken een privé-cursus Engels voor MKB'ers volgde. De 'graduation day' was hier op locatie gepland en ik gaf de dames een rondleiding, in het Engels uiteraard. Gedurende de excursie kreeg ik complimenten over de manier waarop we nu bezig zijn en wat we dit jaar in enkele maanden hebben gecreëerd, al is het nog lang niet klaar. Tja, maar ik vroeg me af of we zonder die woelige jaren hier ook zo rondgelopen hadden. Voor vernieuwing en het oproepen van creativiteit is blijkbaar een flinke chaos nodig. Als het allemaal van een relatief leien dakje was gegaan zoals tot 2000 dan had het er hier totaal anders uitgezien. In dat jaar zijn we compleet verhageld en dat was het begin van een neerwaartse spiraal. Het tegen de stroom in weer omhoog proberen te komen heeft me nog eens veel leergeld gekost, maar ook veel goede dingen gebracht. Zelfs aan het betaalde leergeld zie ik steeds meer goede kanten, al is de pijn ook hevig geweest.

Voor mijn twee Engelse juffen had ik een Strawberry High Tea gemaakt. Compleet met zelfgebakken scones en zelfgemaakte Eton Mess, een mooi uitziend rommeltje van stukken meringue, met stukken aardbei en slagroom. Bij de scones was er nog onze zelfgemaakte aardbeienjam in twee varianten, waarvan er eentje een combinatie was met verse pepermunt. Het belangrijkste was natuurlijk dat ik met vlag en wimpel de 20 weken Engelse les heb doorstaan. Het Engels spreken en schrijven gaat me nu een stuk makkelijker af dan toen ik er in februari mee begon.

Heerlijk is het nu om dingen te kunnen doen die ik altijd al heb willen doen, maar waar door de hectiek van het seizoen nooit tijd voor was. Zoals het experimenteren met inmaken van aardbeien en andere producten. Op ons kleine stukje grond en erf groeien behalve de aardbeien nog zoveel andere mooie dingen. Kaasjeskruid schoffelde ik vroeger altijd om en nu zit een deel van de bloemen in een potje. Voor het eerst ben ik zelfs walnoten aan het inmaken. Tot zover ik er met de trap bij kan heb ik vrijwel alle groene walnoten geplukt. Die zijn nog zacht en daar kun je lekkere dingen van maken. Dan hebben we in de winter ook nog wat te eten en te drinken. En het mooie vind ik, nu ik daar zo mee bezig ben, dat ik nu weer ideeën en kansen zie die ik eerst helemaal niet zag. Terwijl de basis daarvoor altijd gewoon aanwezig is geweest.

Zo is het ook met de nieuwe demonstratietuin van de Aardbeienacademie. Die komt nooit af. De creativiteit lijkt oneindig. Erg leuk is ook dat bezoekers van de demotuin meedenken en soms dingen vertellen die voor mij weer nét dat vonkje zijn om er een concreet iets van te maken. Ik voel me hier steeds meer in een Hof van Eden rondlopen, al heb ik Adam en Eva nog niet gesignaleerd.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!


Geen opmerkingen: